ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Ο Ακάθιστος Ύμνος με μετάφραση

Ήταν 8 Αυγούστου του 626 μ.Χ. όταν η Βασιλεύουσα διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο, ενώ ο Ηράκλειος πολεμούσε με τους Πέρσες στο εσωτερικό τους. Τότε πολιορκήθηκε η Πόλη και από τη στεριά και από τη θάλασσα από τους Αβάρους, ενώ τον ίδιο καιρό μια περσική στρατιά έφτανε στη Χαλκηδόνα. 
Ο Ηράκλειος εμπιστεύθηκε την άμυνα της Πόλης στον Πατριάρχη Σέργιο και τον Πρωθυπουργό Βώνο. Οι δύο αυτοί άξιοι αντικαταστάτες, εμψύχωσαν το λαό, και κατάφεραν όλοι μαζί να αποκρούσουν τις απανωτές επιθέσεις των εχθρών και με τη μεγάλη καταστροφή που προξένησε ο Βυζαντινός στόλος μονόξυλα, ανάγκασαν Αβάρους και Πέρσες να λύσουν την πολιορκία και να φύγουν άπρακτοι. 
Έτσι η Πόλη σώθηκε. Οι κάτοικοι πίστεψαν ότι η ίδια η Παναγία μπήκε επικεφαλής των υπερασπιστών της Πόλης (πολλοί μάλιστα την είδαν πάνω στα τείχη) και για να της δείξουν την ευγνωμοσύνη τους, έψαλαν τον ευχαριστήριο αυτόν ύμνο όρθιοι που γι΄αυτό και ονομάσθηκε Ακάθιστος.
Ο Κανών του Ακαθιστου ειναι ενα απο τα ωραιοτερα ακουσματα της Βυζαντινης υμνολογιας. ειναι εργο πολλων συγγραφεων που εδωσε την τελικη του μορφη στον Ακαθιστο. Γραφτηκε απο τον Ιωσηφ τον Υμνογράφο.

Όταν λέμε κανών (κανόνας) εννοούμε μια σειρά από τροπαρια.
Ο κανων του Ακαθίστου αποτελείται σε από 37 τροπάρια χωρισμένα σε 9 ωδές.
Ο Ιωσήφ φρόντισε ώστε το πρωτο γράμμα από τα τροπάρια να συνθέτει την ακροστιχίδα: Χαράς δοχείον, σοι πρέπει χαίρειν μόνη. Ιωσήφ. Στον πινακα του αρχαιου κειμενου το πρωτο γραμμα ειναι μεγαλυτερο και εντονο.

Καθε ωδη αρχιζει με ενα «ειρμο» δηλαδη ενα κειμενο που δεν περιλαμβανεται στην ακροστιχιδα. Ο «ειρμός» (από το αρχ. Ρήμα Ειρω = συνάπτω, συνδέω) ήταν ο σύνδεσμος των ωδών.

Ακολουθούν τα τροπάρια. Μεταξύ των τροπαρίων παρεμβάλλονται τα έξης:
Υπεραγια Θεοτόκε, σώσον ημάς (όλα πλην του τελευταίου και προτελευταίου τροπαρίου κάθε ωδής)
Δόξα Πατρι και Υιω και αγιω πνευματι (προτελευταιο τροπαριο)
Και νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων αμην ( τελευταιο τροπαριο)
Ο υμνογραφος χρησιμοποιει, οπως συνηθιζονταν τοτε, παρα πολυ το «υπερβατόν σχήμα» του λογου. Αλλαζει δηλαδη την συνταξη του κειμενου προκειμενου να επιτυχει καλυτερο μετρο και αισθητικη στο ποιημα.

Σε αυτην εδω την προσπάθεια μου, το κειμενο του κανονα του ακαθιστου παρατιθεται σε τρεις στηλες
Η πρωτη περιλαμβανει το αρχικο κειμενο σε μονοτονικη αποδοση.
Η δευτερη περιλαμβανει το ιδιο αρχικο κειμενο αλλα ανασυνταγμενο στην συνηθη λογικη σειρα των λεξεων. Καταργει τα υπερβατα και βαζει τις λεξεις στη σειρα τους. Ενας που γνωριζει λιγα αρχαια ελληνικα μπορει να το καταλαβει ευκολα.
Η τριτη στηλη ειναι μια ελευθερη μεταφραση. Προσπαθει να χρησιμοποιησει εκφρασεις της καθομιλουμενης και οχι να κανει μια λόγια «επι λεξει» μεταφραση.


http://www.stougiannidis.gr/kanvn_akathistoy.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια: